17 jan 2012

1 verschrikkelijke minuut uit mijn zaterdagochtend...

Het is zaterdagochtend 11.00 uur. Ik rij samen met mijn schoonzus naar de puppycursus. Hier gaat ze elke week samen met haar jonge hondje Yuki hard aan de slag om van hem een gehoorzame hond te maken. We rijden op een weg waar een maximum snelheid van 100km per uur is toegestaan. Plotseling stopt de auto voor ons abrupt, waardoor ook wij een beetje moeten remmen. In eerste instantie denken we aan autopech. Maar helaas is dit niet het geval. Als we langsrijden zien we hem liggen. Een mooie rode vos. Of hij nog in leven is kan ik niet zien. Direct voel ik allerlei emoties opkomen. Medelijden met de vos, angst dat ik ooit een dier zal aanrijden, afkeer en tegen auto's, maar vooral het verwijt aan ons mensen, omdat wij het rijden in auto's belangrijker vinden dan het leven van dieren. Wat nog het ergste is, is dat de vos toevallig is aangereden onder de brug waarop een dierenoverssteekplaats is gemaakt. 'Blijkbaar hebben deze goede initiatieven ook niet veel zin' denk ik nog.
Mijn schoonzus vraagt aan me: 'Wat hadden we moeten doen als wij het waren die de vos hadden aangereden en wat als hij nog leefde?' 'Dan moet je 144 bellen' antwoord ik. 
Voor mijn schoonzus en andere mensen die dit nog niet wisten:



Geen opmerkingen:

Een reactie posten